Fonds voor weduwen van geestelijk werkers in India

De afgelopen jaren ben ik diverse keer in India geweest en is mijn contact met o.a. de CAMA-kerken daar gegroeid. 

Tijdens mijn reis van 2019 heb ik ook een midweek doorgebracht op een Bijbelschool die een heel eind van Mumbai vandaan ligt. De directeur van deze school, Sanjay, kwam mij ophalen in Mumbai. Op zondagmorgen was hij daar aangekomen en zondagavond hebben we de nachttrein genomen, waardoor we maandagmorgen vroeg aankwamen bij de Bijbelschool. Gelijk vroeg hij mij om die morgen les te geven. Van tevoren was mij dat niet gevraagd, maar ik vond het fijn om te doen. Uiteindelijk heeft hij mij vier dagen lang vijf uur per dag tot de hele school laten spreken. Hij vertaalde mij de hele tijd en we werden samen rijk gezegend door Gods Woord. 

In die week heb ik Sanjay en zijn gezin goed leren kennen. Ik raakte onder de indruk van zowel zijn capaciteiten als ook zijn persoonlijke toewijding aan de Heere. Een paar weken eerder had hij te maken gekregen met fysieke vervolging. Als gevolg van evangelisatiewerk in de omgeving (onder zijn leiding) zijn er enkele gemeenten in omliggende dorpen ontstaan. Hij had op een zondagmiddag bij een van die gemeenten gepreekt, toen ze daarna nog even in de woonkamer van het huis met zes mensen iets zaten te drinken. Plotseling stormden bijna twintig mannen de woonkamer binnen en begonnen de boel kort en klein te slaan. Op het hoofd van Sanjay sloegen ze een stoel kapot. Een andere man werd zo hard tegen de muur gegooid dat dat hij buiten bewustzijn raakte. Toen ze dat zagen gingen ze weer weg, omdat ze zich afvroegen of ze hem ernstige schade hadden toegebracht. Buiten stonden nog honderd andere radicale Hindoes die woedend waren op de christenen. Sanjay vertelde mij dit en zei dat het hem verblijd had dat hij waardig geacht was omwille van de Naam van Jezus schandelijk behandeld te worden (net als in Handelingen 5:41). 

Die week op de Bijbelschool was bijzonder en ik kreeg vertrouwen in de toekomst van deze school, met name omdat ik vertrouwen kreeg in Sanjay. Zijn vrouw en kinderen deden ook volop mee aan allerlei activiteiten en ik zag dat de liefde van Jezus regeerde in hun harten. Toen de coronaepidemie uitbrak moest na verloop van tijd de Bijbelschool zijn deuren sluiten voor de studenten. Later sprak ik Sanjay weer en hij vertelde mij hoe moeilijk hij dat vond. Maar ook vertelde hij mij dat hij zich geleid voelde om te gaan wandelen langs dorpen in de omgeving, soms dagenlang, om te bidden voor de mensen in die dorpen. Hij maakte maanden lang gebedswandelingen in de omgeving, uit bewogenheid voor de vele mensen op het platteland van India die nog nooit het evangelie hebben gehoord. 

In maart van dit jaar kreeg ik een foto toegestuurd van een andere broeder die ik heb leren kennen, een afgestudeerde van deze Bijbelschool. Op die foto zag ik Sanjay liggen op een bed, met een zuurstofmasker over zijn mond. Ik kreeg te horen dat Sanjay corona had opgelopen. De week daarna kreeg ik een bericht van zijn zoon, dat Sanjay in kritieke toestand was terecht gekomen. Weer een week later kwam het bericht binnen dat Sanjay was overleden vanwege corona. De afscheidsdienst en de begrafenis (gelijk dezelfde dag) heb ik live via Facebook kunnen volgen. Het deed en doet mij veel verdriet dat hij niet meer onder ons is. Sanjay is 52 geworden en drie zijn kinderen waren toen tussen de 13 en de 23. 

Ik heb  contact opgenomen met zijn vrouw en kinderen. Met name zijn oudste dochter spreekt heel goed Engels en ze heeft mij veel verteld over hoe het gegaan is en over hun huidige situatie. Het komt erop neer dat zij geen bron van inkomen meer hebben nu hun man/vader is overleden. Het bestuur van de school betaalt hen niet meer door. 

Daarmee ben ik persoonlijk geconfronteerd met een speciale nood in het leven van een in rouw gedompeld gezin dat ik persoonlijk heb leren kennen en ben gaan waarderen. Ik voel mij geroepen te proberen hier iets aan te doen. 

In overleg met het bestuur van Stichting Witte Velden in de Donkere Wereld is er besloten een apart fonds op te richten voor deze nood in India. Mijn vraag aan u is of u eenmalig of voorlopig maandelijks iets zou willen bijdragen aan dit fonds, zodat we dit gezin kunnen helpen? Inmiddels wordt dit fonds ook gebruikt voor andere weduwen van geestelijk werkers in India (die vaak geen inkomen meer hebben als hun man overlijdt) of de noden van andere broeders en zusters daar. De armoede en de nood onder geestelijk werkers daar is vaak groot. 

Als we allemaal een klein beetje geven kunnen we veel doen, ook omdat ons geld daar in verhouding veel waard is. Mag ik rekenen op uw hulp ten behoeve van deze lieve mensen, dienaren van de Heere, onze God? 

U kunt u uw gift overmaken op IBAN NL89 INGB 0001 4851 37 t.n.v. Stichting Witte Velden o.v.v. 14 India / GNBplus uw postcode en huisnummer.